REGULAMIN XII POWIATOWEGO KONKURSU
,,ZNAM JANA PAWŁA II’’
CELE KONKURSU:
• – poszerzenie wiedzy o św. Janie Pawle II
• – zainteresowanie osobą św. Jana Pawła II
• – pogłębienie wiary i kształtowanie chrześcijańskich postaw na podstawie nauk Jana Pawła II
– pobudzenie uczniów do naśladowania w codziennym życiu św. Jana Pawła II
R E G U L A M I N KONKURSU:
1.Konkurs w kategorii OPEN przeznaczony jest dla uczniów klas IV – VII SP.
2. W konkursie biorą udział:Uczniowie klas IV -VII szkoły podstawowej ( po 1 uczniu ze szkoły: szkołę, gdzie funkcjonuje po 4 i więcej oddziałów z danego poziomu może reprezentować 2 uczniów).
Etap powiatowy konkursu odbędzie się ;
27.04. 2018 r. o godzinie 9:30 w SP 2 w Trzebnicy ul.3-go Maja 5
3. Zgłoszenie do konkursu powiatowego należy przesłać do 19.04.2018 r.
wyłącznie e-mail trzebnicasp2@wp.pl , Szkoła Podstawowa nr 2,
ul. 3-go Maja 5, 55-100 Trzebnica lub faksem 71 312 00 29, 71 711 -15-40
4. Zgłoszenie powinno zawierać:
imię i nazwisko uczestnika, szkoła, gmina
imię i nazwisko nauczyciela prowadzącego -opiekuna
5. Sposób przygotowania zadań -SO SOWA
Literatura : Skrypt zostanie opracowany przez organizatora i umieszczony na stronie szkoły/konkursy/ i stronie Sowa
FORMUŁA PYTAŃ KONKURSOWYCH (test, ilość i rodzaj zadań, inny system itp.)
– pytania otwarte,
– pytania zamknięte,
– prawda- fałsz,
– uzupełnienie luk w tekście,
– krzyżówka,
– dopasowanie w pary,
6. Konkurs przeprowadza się jednocześnie dla wszystkich uczestników. Otrzymują oni do rozwiązania jednakowy zestaw pytań składający się z 30 zadań .
7. Czas trwania testu -6o minut.
8.W czasie trwania konkursu nie wolno opuszczać sali
9. Przewodniczącym komisji konkursowej jest organizator konkursu.
W skład komisji wchodzą wszyscy nauczyciele religii obecni podczas konkursu.
10. Po zakończeniu testu komisja sprawdza prace i wyłania zwycięzców .
11. Nagrody i dyplomy:
Za zajęcie I, II, III miejsca uczniowie otrzymują dyplomy i nagrody rzeczowe, a za zajęcie IV i V miejsca – dyplom
Pozostali uczestnicy otrzymają dyplom uczestnika konkursu.
12.W przypadku jednakowej ilości punktów decydujący głos ma przewodniczący komisji
13.O kolejności zajętych miejsc decyduje liczba otrzymanych punktów.
Zapraszamy!!!!
Organizatorzy konkursu:
Ewa Dudek , Janina Bejm i ks. Jacek Nowak SDS
SKRYPT 2018 rok.
Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach, został ochrzczony w kościele parafialnym p.w. Ofiarowania Najświętszej Marii Panny w Wadowicach 20 czerwca 1920 roku.Szafarzem sakramentu chrztu był ks. Franciszek Żak. W księgach parafialnych chrzest odnotowano na stronie 549 pod numerem 671. Rodzicami chrzestnymi byli Józef Kuśnierczyk i Maria Wiadrowska.
Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Jedynym źródłem utrzymania była pensja ojca – wojskowego urzędnika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w stopniu porucznika. Matka pracowała dorywczo jako szwaczka. Edmund, brat Karola, po ukończeniu wadowickiego gimnazjum studiował medycynę w Krakowie i został lekarzem. Wojtyłowie mieli jeszcze jedno dziecko – Olgę, która zmarła zaraz po urodzeniu w 1916r.
W dzieciństwie Karola nazywano najczęściej zdrobnieniem imienia – Lolek. Był chłopcem bardzo utalentowanym i usportowionym. Regularnie grał w piłkę nożną oraz jeździł na nartach. Bardzo ważnym elementem życia Karola były wycieczki krajoznawcze, a także spacery po okolicy Wadowic. W większości wycieczek towarzyszył mu ojciec. Jego matka zmarła 13 kwietnia 1929 roku, w wieku 45 lat. Trzy lata później, w 1932 r., zmarł na szkarlatynę w wieku 26 lat Edmund, brat Karola. Chorobą zaraził się od swojej pacjentki w szpitalu w Bielsku. Od września 1930 roku, po zdaniu egzaminów wstępnych, Karol Wojtyła rozpoczął naukę w 8-letnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Nie miał żadnych problemów z nauką. Już w tym wieku, według jego katechetów, wyróżniała go także ogromna wiara. W pierwszej klasie ks. Kazimierz Figlewicz zachęcił go do przystąpienia do kółka ministranckiego. Karol został prezesem. Katecheta ten miał znaczny wpływ na rozwój duchowy młodego Karola Wojtyły. Podczas nauki w gimnazjum Karol zainteresował się teatrem – występował w przedstawieniach Kółka Teatralnego stworzonego przez polonistów z wadowickich gimnazjów: żeńskiego im. Michaliny Mościckiej i męskiego im. Marcina Wadowity. 3 maja 1938 w Wadowicach, pierwszy raz Karol Wojtyła zetknął się z kardynałem Sapiehą – został przez niego bierzmowany. Trzy dni później 6 maja 1938, kiedy Sapieha wizytował Gimnazjum im. Marcina Wadowity, na powitanie arcybiskupa mowę wygłosił m.in. Wojtyła – wówczas jako uczeń kl. VIII. Kard. Sapieha zwrócił szczególną uwagę na przemawiającego ucznia, wypytując go o plany na przyszłość. Zmartwił się usłyszawszy odpowiedź, że wybranym przez Wojtyłę kierunkiem studiów ma być polonistyka.

Studia
14 maja 1938 Karol Wojtyła zakończył naukę w gimnazjum otrzymując świadectwo maturalne z oceną celującą, która umożliwiała podjęcie studiów na większości uczelni bez egzaminów wstępnych. Karol Wojtyła wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studia rozpoczął w październiku 1938 roku. W pierwszym roku studiów Karol przeprowadził się wraz z ojcem do rodzinnego domu matki przy ul. Tynieckiej 10 w Krakowie. Czas od października 1938 do lutego 1941 roku to okres wytężonej nauki Karola na studiach, spotkań grupy literackiej, a także tworzenia własnej poezji. Dnia 18 lutego 1941 roku po długiej chorobie zmarł ojciec Karola. Wojna odebrała Karolowi Wojtyle możliwość kontynuowania studiów, po śmierci ojca zatrudnił się więc w zakładach chemicznych Solvay w Borku Fałęckim. W tym okresie Karol związał się też z organizacją podziemną „Unia”, powiązaną ze środowiskiem katolickim, która starała się między innymi ochraniać zagrożonych Żydów.
Jesienią roku 1941 Karol wraz z przyjaciółmi założył Teatr Rapsodyczny, który swoje pierwsze przedstawienie wystawił 1 listopada 1941. Rozstanie Wojtyły z teatrem nastąpiło nagle w roku 1942, gdy postanowił on studiować teologię i wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie oraz rozpoczął w konspiracji studia na Wydziale Teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W okresie od kwietnia 1945 do sierpnia 1946 roku Karol Wojtyła pracował na uczelni jako asystent i prowadził seminaria z historii dogmatu.

Kapłaństwo
1 listopada 1946 roku kardynał Adam Stefan Sapieha wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza, 2 listopada neoprezbiter odprawił Mszę św. prymicyjną w krypcie św. Leonarda na Wawelu. 15 listopada Karol Wojtyła wyjechał do Rzymu, aby kontynuować studia na Papieskim Uniwersytecie w Rzymie. W 1948 roku ukończył studia – jednak z powodu braku funduszy na wydanie pracy doktorskiej drukiem nie uzyskał stopnia doktorskiego. Tytuł ten został mu przyznany dopiero w Polsce.
Karol Wojtyła został skierowany do pracy w parafii Niegowić na okres 7 miesięcy. Od tego momentu rozpoczął się dla młodego księdza okres wycieczek i podróży z młodzieżą po Polsce. Wolny czas zawsze starał się spędzać z chłopcami i dziewczętami na łonie natury. W marcu 1949 roku Karol Wojtyła został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie. Tam też założył mieszany chór gregoriański. Nadal często wyprawiał się na wycieczki z młodzieżą. Podczas wielu wycieczek ksiądz Wojtyła starał się zmylić ówczesną milicję i dlatego zdejmował sutannę i kazał nazywać się „wujkiem”.
Po śmierci w roku 1951 kardynała Sapiehy, Karol Wojtyła został skierowany na urlop w celu ukończenia pracy habilitacyjnej. W tym okresie dużo uwagi poświęcił także pracy publicystycznej. Dnia 12 grudnia 1953 jego praca Ocena możliwości oparcia etyki chrześcijańskiej na założeniach systemu Maxa Schelera została przyjęta jednogłośnie przez Radę Wydziału Teologicznego UJ, jednak Wojtyła nie uzyskał habilitacji z powodu odmowy Ministerstwa Oświaty.
Karol Wojtyła powrócił do przerwanych obowiązków. Wykładał m.in. w seminariach Krakowie oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jego wykłady obejmowały głównie teologię moralną i etykę małżeńską.

Biskupstwo
W roku 1958 Karol Wojtyła został mianowany biskupem tytularnym Umbrii, a także biskupem pomocniczym Krakowa. Konsekracji biskupiej ks. Karola Wojtyły dokonał 28 września 1958 w katedrze na Wawelu metropolita krakowski i lwowski, arcybiskup Eugeniusz Baziak. W 1962 roku został krajowym duszpasterzem środowisk twórczych i inteligencji. Na okres biskupstwa Karola Wojtyły przypadły także obrady Soboru Watykańskiego II, w których aktywnie uczestniczył. Już w tym okresie Karol Wojtyła bardzo dużo czasu poświęcał na podróże zagraniczne w celach ewangelizacyjnych i religijnych.
30 grudnia 1963, półtora roku po śmierci swego poprzednika, arcybiskupa Eugeniusza Baziaka, Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim. W roku 1967 otrzymał tytuł kardynała, a jego kościołem tytularnym stał się kościół św. Cezarego Męczennika.

Na zwołanym po śmierci Jana Pawła I drugim konklawe w roku 1978 Wojtyła został wybrana na papieża i przybrał imię Jana Pawła II. Wynik wyboru ogłoszono 16 października o 18:44.
W niedzielę, 22 października, odbyła się inauguracja pontyfikatu, na którą przybyli goście z całego świata. Podczas hołdu składanego przez kardynałów, nowo obrany papież pochylił się i objął prymasa Wyszyńskiego i nie pozwolił mu uklęknąć przed sobą. W czasie mszy padły wówczas słynne słowa: „Nie lękajcie się!”.

Zamach na Jana Pawła II
13 maja 1981 roku – w rocznicę objawień fatimskich – na placu św. Piotra Mehmet Ali Agca strzelił do papieża z odległości trzech i pół metra. Szybki transport do Polikliniki Gemelli oraz natychmiastowa operacja uratowały życie Ojcu Świętemu. Po odzyskaniu przytomności papież przebaczył zamachowcy, a dwa lata później odwiedził go w więzieniu. Papież wierzył, że swoje ocalenie zawdzięczał wstawiennictwu Matki Bożej .
Wyraził to słowami: Jedna ręka strzelała a inna kierowała kula.
Wierni dostrzegli pewien związek. Zamach miał miejsce 13 maja podobnie jak I Objawienie Matki Bożej w Fatimie w 1917 roku. Konsekwencją tego zamachu stało się odtąd opancerzenie papamobile – pojazdu, którym poruszał się papież.

Pielgrzymki.
Charakterystycznym elementem pontyfikatu Jana Pawła II były podróże zagraniczne. Odbył ich 104, odwiedzając wszystkie zamieszkane kontynenty. W wielu miejscach, które odwiedził, nigdy przedtem nie postawił stopy żaden papież. Był m.in. pierwszym papieżem, który odwiedził Wielką Brytanię (od roku 1534 Kościół Anglii nie uznaje władzy zwierzchniej Stolicy Apostolskiej), jest też pierwszym w historii papieżem, który odwiedził Biały Dom oraz jest też pierwszym papieżem, który odwiedził Sejm RP. Mimo wielu zabiegów nie udało mu się jednak odbyć pielgrzymki do Rosji. Do Polski Jan Paweł II odbył 8 pielgrzymek.
W pierwszą swoją pielgrzymkę papież wybrał się do Ameryki Łacińskiej. I już ta pierwsza zagraniczna wizyta okazała się wielkim duszpasterskim „sukcesem” nowej głowy Kościoła. Papież podkreślał fakt, że to właśnie ten rejon zamieszkuje największa liczba katolików na świecie oraz wyraził swoją troskę, jaką darzy zamieszkałych tam wiernych.
Papież po raz przyjechał do ojczyzny 2 czerwca 1979 r. na zaproszenie episkopatu. Pielgrzymka zbiegła się w czasie z obchodami 900. rocznicy męczeńskiej śmierci św. Stanisława. Następcę Piotra zobaczyło wtedy osobiście co najmniej 10 milionów Polaków. Msze święte, które odprawiał, przyciągały tłumy. Kończąc zaś tę na ówczesnym placu Zwycięstwa w Warszawie (obecnie plac Piłsudskiego), wypowiedział pamiętne słowa: „Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi, tej ziemi’’

Papież młodych i cierpiących
Jan Paweł II chętnie spotykał się z młodymi ludźmi i poświęcał im dużo uwagi. Na spotkanie w Rzymie 31 marca 1985 roku, który ONZ ogłosiło Międzynarodowym Rokiem Młodzieży, napisał list apostolski na temat roli młodości jako okresu szczególnego kształtowania drogi życia, a 20 grudnia1985 r. zapoczątkował tradycję Światowych Dni Młodzieży. Odtąd co roku przygotowywał orędzie skierowane do młodych, które stawało się tematem tego międzynarodowego zlotu, organizowanego w różnych miejscach na świecie (w Polsce w Częstochowie w 1991 oraz w Krakowie w 2016 roku).
Od 1993 r. 11 lutego każdego roku w innym sanktuarium maryjnym i na innym kontynencie, z inicjatywy Jana Pawła II obchodzony jest Światowy Dzień Chorego. 13 maja 1992 papież ustanowił Światowy Dzień Chorego Ojciec Święty doskonale rozumiał kim dla niego i dla Kościoła są ludzie chorzy i cierpiący. W 1997 r. w Zakopanem Jan Paweł II powiedział: „Cierpienie przeżywane z Chrystusem jest najcenniejszym darem i najskuteczniejszą pomocą w apostolstwie”. Jan Paweł II był bardzo blisko ludzi chorych i cierpiących, gdyż nie tylko rozumiał jaki jest sens cierpienia, ale także sam naznaczony był chorobą i cierpieniem. Jan Paweł II jest pierwszym papieżem, którego choroba i cierpienie nie były ukrywane.
Od 1997 r. 2 lutego w uroczystość Ofiarowania Pańskiego, z inicjatywy Jana Pawła II obchodzony jest Dzień Życia Konsekrowanego.
13 grudnia 1994 r. w roku rodziny Jan Paweł II napisał List do dzieci.

Święty Jan Paweł II – inicjator i patron Światowych Dni Młodzieży
Od początku trwania pontyfikatu (1978-2005) św. Jan Paweł II szczególną troską otaczał młodych. Geneza Światowych Dni Młodzieży sięga Niedzieli Palmowej roku 1984, kiedy odbył się Nadzwyczajny Jubileusz Odkupienia. Tydzień później, 22 kwietnia, Jan Paweł II przekazał młodzieży Krzyż Roku Świętego, który do dziś jest symbolem ŚDM.
Oficjalnie datę 20 grudnia 1985 uznaje się za dzień ustanowienia Światowych Dni Młodzieży. Wtedy właśnie Jan Paweł II na spotkaniu opłatkowym wyraził pragnienie, by Światowe Dni Młodzieży odbywały się regularnie co roku w Niedzielę Palmową jako spotkanie diecezjalne, a co dwa lub trzy lata w wyznaczonym prze niego miejscy jako spotkanie międzynarodowe.
Gdybyśmy, w jednym zdaniu odpowiedzieć na pytanie co znaczy Światowy Dzień Młodzieży na podstawie wypowiedzi Jana Pawła II, można wybrać słowa z Jego homilii: „«Dzień Młodzieży» znaczy wyjście na spotkanie Boga”.
Światowe Dni Młodzieży to wielkie międzynarodowe spotkania młodych całego świata, którzy razem ze swoimi katechetami, duszpasterzami, biskupami i papieżem gromadzą się w jednym miejscu, by wyznać wiarę w Jezusa Chrystusa. Celem organizowanych Dni jest przeżycie wielkiej wspólnoty Kościoła Powszechnego, słuchanie słowa Bożego, sprawowanie sakramentów Pokuty i Eucharystii oraz radosne głoszenie Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela.
Do tej pory odbyło się 14 obchodów międzynarodowych:

Jan Paweł II – papież przełomów, który wprowadził Kościół w Trzecie Millenium
Jan Paweł II był papieżem przełomu jako ten, który – według przepowiedni Prymasa Tysiąclecia w dniu konklawe, 16 października 1978, miał wprowadzić Kościół w Trzecie Millenium.
Od początku pontyfikatu planem Papieża było wprowadzić Kościół w nowe tysiąclecie. Z okazji roku milenijnego postanowił uczcić to wprowadzając obchody Roku Jubileuszowego. Obchody poprzedziły jedne z ważniejszych wydarzeń pontyfikatu pod względem dialogu z innymi religiami. W marcu 2000 papież odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej i spotkał się w Jerozolimie z premierem Izraela Ehudem Barakiem. W trakcie pielgrzymki papież odwiedził m.in. instytut Jad Waszem, poświęcony ofiarom Holocaustu, a także modlił się przy Ścianie Płaczu.

Nauczanie
Najbardziej widocznym aspektem działalności Jana Pawła II było jego nauczanie w 14 encyklikach, 14 adhortacjach ponad 40 listach apostolskich oraz kilkuset orędziach (m.in. na Światowe Dni Młodzieży, Światowy Dzień Pokoju, Światowy Dzień Chorych, Wielki Post oraz świątecznych Urbi et Orbi- Miastu i Światu/uroczyste błogosławieństwo papieskie wygłaszane z balkonu Bazyliki Świętego Piotra w ważnych dla Kościoła okolicznościach oraz świętach (na Boże Narodzenie oraz Wielkanoc/

Choroba i śmierć
Jan Paweł II od początku lat 90. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona.. Zmarł 2 kwietnia 2005 r. o godzinie 21:37, po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego oraz dwa dni przed świętem Zwiastowania NMP ,w 9665 dniu swojego pontyfikatu. Odszedł po dwóch dniach cierpienia, podczas których nieustannie towarzyszyli mu wierni z całego świata, śledząc na bieżąco wiadomości dochodzące z Watykanu. Podkreśla się, że papież do ostatnich chwil był przytomny. Uczestniczył jeszcze we mszy, odprawianej już w liturgii ze Święta Bożego Miłosierdzia (wigilia), przyjmując eucharystię i po raz drugi sakrament chorych. Umierał trzymając za rękę swojego osobistego sekretarza, arcybiskupa Stanisława Dziwisza, wypowiedział słowo amen. 7 kwietnia 2005 został opublikowany testament Jana Pawła II.

Pogrzeb
Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek 8 kwietnia 2005. Trumnę z prostych desek z drewna cyprysowego (symbolu nieśmiertelności) ustawiono wprost na rozłożonym na bruku placu św. Piotra dywanie. Mszy świętej koncelebrowanej przewodniczył, kardynał Joseph Ratzinger, papież został pochowany w podziemiach bazyliki św. Piotra na Watykanie, w krypcie Jana XXIII, beatyfikowanego w 2000 roku. Prosty grobowiec o głębokości 1,7 m, przykryty marmurową płytą z napisem „Ioannes Paulus II 1920-2005”, jest spełnieniem zapisu z testamentu, który mówił o „prostym grobie w ziemi”. Grobowiec Jana Pawła II znajdował się w krypcie w pobliżu miejsca, gdzie według tradycji znajduje się grobowiec św. Piotra.. W Grotach Watykańskich trumnę złożono w drugiej, cynkowej, którą szczelnie zalutowano, a tę w trzeciej, wykonanej z drewna orzechowego. Do trumny został włożony woreczek z medalami wybitymi w czasie pontyfikatu Jana Pawła II oraz umieszczony w ołowianym pojemniku akt, który zawiera najważniejsze fakty z okresu jego pontyfikatu. Trumny zostały opatrzone watykańskimi pieczęciami. W złożeniu trumny uczestniczyli jedynie najbliżsi współpracownicy papieża, arcybiskupi Stanisław Dziwisz i Piero Marini

Jan Paweł Wielki
Po śmierci papieża, wielu duchownych przedstawicieli Watykanu, a także wielu wiernych oraz w mass-mediach zaczęto dodawać mu nowy przydomek nazywając go Janem Pawłem Wielkim. Tylko trzech papieży w historii kościoła katolickiego nosiło taki przydomek. Przydomek ten pojawił się m.in. w homilii wygłoszonej przez kardynała Angelo Sodano oraz w publikacjach Tygodnika Powszechnego. Również nowy papież, Benedykt XVI, rozpoczął swoje wystąpienie od słów: „Po wielkim papieżu Janie Pawle II…”. Wyraz temu daje często, kiedy wspomina Jana Pawła II.

Osobistym sekretarzem Jana Pawła II przez cały pontyfikat był arcybiskup Stanisław Dziwisz

Herb papieski Jana Pawła II

Dewiza wybrana przez Jana Pawła II brzmiała ,,Totus Tuus ‘’-(Cały twój) litera M, oznaczająca Maryję

Proces beatyfikacyjny
13 maja 2005 papież Benedykt XVI zezwolił na natychmiastowe rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, udzielając dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania od śmierci kandydata, jaki jest wymagany przez prawo kanoniczne. Od momentu zezwolenia na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Janowi Pawłowi II przysługiwał tytuł Sługi Bożego. Formalne rozpoczęcie procesu jest zapowiedziane na 28 czerwca 2005 r.

Beatyfikacja Jana Pawła II
Beatyfikacja Jana Pawła II odbyła się 1 maja 2011 r. w Rzymie. Uroczystość wyniesienia Jana Pawła II na ołtarze przypadła w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, święta ustanowionego przez papieża Polaka. Zmarł on 2 kwietnia 2005 roku, w wigilię tej uroczystości Benedykt XVI osobiście przewodniczył beatyfikacji Jana Pawła II -1 maja na Placu świętego Piotra. Była to pierwsza beatyfikacja, jakiej dokonał Benedykt XVI.
Ma to bardzo istotne znaczenie i stanowi odstępstwo od zasady, wprowadzonej przez papieża na początku jego pontyfikatu. Benedykt XVI zrezygnował z przewodniczenia uroczystościom beatyfikacyjnym powierzając to zadanie swym delegatom i dokonywał wyłącznie kanonizacji.
Benedykt XVI wyraził zgodę na ogłoszenie dekretu o uznaniu cudu za wstawiennictwem Jana Pawła II, co formalnie zakończyło proces beatyfikacyjny polskiego papieża. Benedykt XVI zgodził się na promulgację, czyli ogłoszenie dekretu, uznającego niewytłumaczalny z medycznego punktu widzenia cud wyzdrowienia francuskiej zakonnicy Marie Simon-Pierre z zaawansowanej choroby Parkinsona.
Po beatyfikacji Ciało Jana Pawła II zostało przeniesione z Grot Watykańskich do kaplicy św. Sebastiana.

Kanonizacja Jana Pawła II -Święty całego świata
Uroczystość kanonizacyjna odbyła się 27 kwietnia 2014 r. na placu św. Piotra w Rzymie, w Święto Bożego Miłosierdzia. Uroczystość kanonizacyjna była niezwykle podniosła. Ojciec Święty Franciszek, ogłosił Jana Pawła II i Jana XXIII nowymi świętymi Kościoła katolickiego. W homilii podczas Mszy św. na Placu św. Piotra mocno wybrzmiały słowa papieża Franciszka: św. Jan Paweł II był papieżem rodziny. „Kiedyś sam tak powiedział, że chciałby zostać zapamiętany jako papież rodziny”. Do procesu kanonizacyjnego wybrano cud za wstawiennictwem Jana Pawła II -uzdrowienie kobiety z Kostaryki ,z groźnego tętniaka mózgu .

Następcą Jana Pawła II został niemiecki kardynał Joseph Ratzinger, który przyjął imię Benedykta XVI.

Liturgiczne wspomnienie św. Jana Pawła II obchodzimy -22 października

Związki Jana Pawła II z Trzebnicą
Wybór Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową w dniu 16 października 1978 r. na zawsze wpisał się w powojenne dzieje Trzebnicy. Kard. Karol Wojtyła wielokrotnie zatrzymywał się w Trzebnicy przy okazji oficjalnych wizyt we Wrocławiu. Brał udział w obradach Komisji Duszpasterskiej Episkopatu Polski w sierpniu 1965 r. W pierwszym dniu obrad przewodniczył wieczornej Mszy św. w bazylice, którą też w następnych dniach odwiedzał. Był obecny w Trzebnicy 16 października 1966 r. podczas milenijnych uroczystości Chrztu Polski. Pojawił się również jako nowo mianowany kardynał z racji 700-lecia kanonizacji św. Jadwigi Śląskiej. Następna wizyta ks. kardynała w Trzebnicy miała miejsce w czerwcu 1969 r. podczas obrad Komisji Duszpasterskiej EP, podobnie w maju 1974 r. 16 października 1974 r. Kardynał przemawiał w rozgłośni Radia Watykańskiego z okazji 800-lecia urodzin św. Jadwigi Śląskiej 0raz 600-lecia królowej Jadwigi z Wawelu. Tak więc więź łącząca papieża Jana Pawła II z Trzebnicą i ze św. Jadwigą Śląską nie narodziła się w pamiętnej chwili wyboru ks. kardynała Karola Wojtyły na Biskupa Rzymu. Istniała ona juz od dawna, a w dniu 16 października 1978r. została utrwalona wieczna pieczęcią Bożej Opatrzności. Odtąd każdego roku uroczystości ku czci św. Jadwigi mają szczególny akcent papieski. Papież w czasie pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny zwracając się do mieszkańców Dolnego Śląska obecnych na Jasnej Górze w dniu 3 czerwca 1979r. powiedział „Opatrzność Boża w swoich niewypowiedzianych zrządzeniach wybrała dzień 16 października 1978 r. jako dzień przełomowy w moim życiu. W dniu 16 października Kościół w Polsce czci św. Jadwigę Śląską. I dlatego też poczytuję sobie za mój szczególny obowiązek złożyć dzisiaj na ręce Kościoła w Polsce, na ręce Metropolity Wrocławskiego, wotum dla tej Świętej, która jako patronka sąsiadujących Narodów, jest również patronką dnia wyboru pierwszego Polaka na stolicę Piotrową”. Ofiarowany dla Trzebnicy przez Papieża kielich mszalny i świeca zostały oficjalnie przekazane sanktuarium w dniu 14 października 1979 r. Dwa dni później , w pierwszą rocznicę wyboru, Jan Paweł II wysłał specjalny list do abpa Henryka Gulbinowicza, w którym powtórzył myśli wypowiedziane na Jasnej Górze. Trzebnica uczciła tę rocznicę ufundowaniem tablicy pamiątkowej z podobizną Papieża wykonaną z brązu. Znajduje się ona w pobliżu sarkofagu św. Jadwigi. Podczas drugiego pobytu Papieża w Ojczyźnie, Jego kazanie we Wrocławiu w dniu 21 czerwca 1983 r. było poświęcone św. Jadwidze Śląskiej. Dnia 26 kwietnia 1985 r. Jan Paweł II przyjął w Watykanie śp. ks. Wawrzyńca Bochenka, z pielgrzymami z Trzebnicy, którzy ofiarowali Mu figurę św. Jadwigi z drewna lipowego, wyrzeźbioną przez Śp. Krzysztofa Lewczaka. Jesienią 1985r. w Muzeum Kultu św. Jadwigi przygotowano ciekawą ekspozycję pt: „Papież Pielgrzym”. Ks. Wawrzyniec Bochenek rozpoczął starania o postawienie w Trzebnicy pomnika ku czci Jana Pawła II. Ta myśl została zrealizowana już po śmierci ks. Bochenka. Dnia 13 października 1996r. został odsłonięty i poświęcony w Trzebnicy pierwszy pomnik Papieża Polaka na Dolnym Śląsku. Zaraz po beatyfikacji polskiego papieża rozpoczęły się starania o sprowadzenie relikwii Jana Pawła II do Trzebnicy. Relikwie krwi błogosławionego Jana Pawła II zostały przekazane Salwatorianom przez kardynała Stanisława Dziwisza. W niedzielę 16 października 2011r., w rocznicę wyboru kardynała Wojtyły na papieża uroczyście wprowadzono relikwie do Bazyliki Mniejszej w Trzebnicy, w czasie głównej Mszy odpustowej ku czci św. Jadwigi. Po Mszy św. odbyła się procesja eucharystyczna ulicami miasta z relikwiami św. Jadwigi i bł. Jana Pawła II. Tym samym Trzebnica dołączyła do 70 kościołów i kaplic w Polsce które mogą się już poszczycić posiadaniem relikwii bł. Jana Pawła II. To jedna z form rozwijającego się kultu nowego błogosławionego. W sobotę, 22 października 2011 po raz pierwszy Kościół wspominał Go w liturgii jako błogosławionego.